Dit is ons uitzicht vanuit Hotel George. We lopen heel wat af op deze dag.

Even in de schaduw, we hebben weer een warme dag. inmiddels weten we dat het in Nederland nat tot zeer nat is.

De gebouwen zijn echt fraai. het lijkt wel of ze nooit geleden hebben onder de tweede wereldoorlog.

We lopen een poortje in en zijn een binnenplaats in de vorm van een koker.

Die zich ontvouwt tot een straatje met een restaurant.

Dit gebouw is zwart. We kijken er even naar voordat onze rondrit begint om 18.00 uur. We zullen het weten, de wagons, ja een treintje, heeft geen vering. het leverd de nodige schimpscheuten op die zelfs door de locale bevolking begrepen wordt.

Later zullen we neerstrijken bij dit semipizza restaurant. Teja gaat niet opzij voor een halve liter locaal bier. De kavaarpizza is niet zo geweldig als verwacht.

Teja heeft nog puf om de kerk in te strompelen, de dames bij de ingang zien we later op andere plekken terug in de stad om te bedelen.

Okay, binnen is het een plaatje.

Dit is een befaamd persoon waar vele mensen even bij stilstaan en op de kiek gaan. Deze dame ook.

We besluiten een groep te volgen die iets gaan bezoeken in de hoop iets op te vangen van de tolken die luidkeels alles verklaren.

Deze dame had gebeden in de kerk. Ze ging zitten in de stenen bankjes buiten de kerk. Ze had een tweetal open blaren vanwege haar belabberde schoeisel. Hans had Compeed en hielp haar weer mobiel te worden. Ja, Zeg, je kan niet bidden en dan niet verwachten dat er een barmhartige Samaritaan opduikt.

Weer een kerk of toren.

Teja duikt een winkel in en verwacht dat ik ook naar binnen meega. Een winkel met kant, garen, knopen en een assortiment van spullen die ik nog nooit bijelkaar zag.