Een meneer op een bidronde.

Deze boom naar voorbeeld van een Franse artiest die in Turkije door de Mongolen gevangen was genomen en naar karakoram was vervoerd, al een heel oud voorbeeld dus.

We besluiten naar een plaatsje onder Karakorem. Bekend om zijn modder en heetwaterbronnen. Nu wat we ook probeerden... geen toegang voor buitenlanders.

Leuke venijnige paarden die we geen pony's mogen noemen. een pk ontmoet tachtig pk

We wachten even af hoe de brug reageert op een andere auto. "t gaat, de planken liggen in visgraad en dragen dus niet alles tegelijk

Hoe mooi kunnen mensen zijn.................

Een jak volgens mij niet een orginele maar een kruising tussen een koe en een jak die geven meer melk

We staan oog in oog met een donderwolk, gelukkig trekt die voorbij. Pannekoeken bakken met de snelheid van het licht.

We slapen in een landschap waarbij woorden tekort schieten. Kilometers ver kan je hier zien. en je voelt de stilte.

Deze knaap komt ons bezoeken en met handen en voeten ontstaat er een hele conversatie, snoep, drop en kaakjes, en een pannekoek met stroop doen wonderen. Hij wil ons mee hebben naar zijn Ger en dat we vlees eten. Gaat niet door. we maken een foto of twee en laten het zien. hij wil de afdrukkken graag. Die drukt Hans in de ochtend af en die geven we aan zijn oma.

In de verte de gers van zijn familie

Koning van de vogels en zo dichtbij.

Op de top een uitkijkpost van de roofvogels.

Een beeldje van boeddha verborgen in de stenen, af en toe zie je ook autosturen, geld en blauwe en gele lappen tussen de stenen.

Tja wat moet je hier nou op zeggen, en we zien nu al dagen deze plaatjes, zoals frankie onze chineese gids zou zeggen "no scenery"